ทำไม “เตาเผาขยะ” จึงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย (2553)

 

ทำไม “เตาเผาขยะ” จึงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย

เรียบเรียงและเผยแพร่โดย มูลนิธิบูรณะนิเวศ

(2553)

คลิกที่นี่เพื่อดาวน์โหลดเอกสาร

          "การจัดการกับขยะปริมาณมหาศาล โดยใช้วิธีเผาไหม้ที่อุณหภูมิสูงภายในเตาเผาขยะ (Incinerator) เป็นเทคโนโลยีที่เริ่มขึ้นเมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว โดยเตาเผาขยะที่ถูกออกแบบให้ทางานอย่างเป็นระบบเตาแรกของโลกถูกสร้างขึ้นในประเทศอังกฤษเมื่อ พ.ศ. 2417 และสหรัฐอเมริกาก็เดินตามอังกฤษด้วยการสร้างเตาเผาขยะขึ้นที่เกาะโกเวอร์เนอร์ รัฐนิวยอร์ก ในปี 24281
แม้ว่าเตาเผาขยะยุคแรกๆ จะไม่สามารถควบคุมการเผาไหม้ให้เกิดขึ้นได้อย่างต่อเนื่อง ทั้งยังสร้างปัญหาเรื่องกลิ่นและควันรบกวน กระนั้นในช่วงเวลา 30-40 ปีแรกของการคิดค้น อังกฤษก็สร้างเตาเผาขยะไปแล้วประมาณ 300 แห่ง ขณะที่ทั่วสหรัฐอเมริกาก็ปรากฏเตาเผาขยะมากกว่า 180 แห่ง ก่อนจะเสื่อมความนิยมลงเพราะผลกระทบจากขี้เถ้าจานวนมาก2

          เตาเผาขยะกลับสู่ยุคเฟื่องฟูอีกครั้งในทศวรรษที่ 1960 – 1970 หรือระหว่างพ.ศ. 2503 – 2522 เมื่อมีการพัฒนาเทคโนโลยีควบคุมและลดปริมาณมลพิษที่ปล่อยออกจากปล่องเตาเผา3 เกิดกระแสสร้างเตาเผาขยะในแถบยุโรปตามเทคโนโลยีของอังกฤษ เพื่อแก้ปัญหาขยะที่เพิ่มมากขึ้น อันเป็นผลจากลัทธิบริโภคนิยมและข้าวของประเภทใช้แล้วทิ้ง ประกอบกับเป็นช่วงเวลาแห่งวิกฤตพลังงานในสหรัฐอเมริกา เตาเผาขยะจึงมาพร้อมกับแนวคิด “เปลี่ยนขยะเป็นพลังงาน” โดยมีการโฆษณาว่า เป็นเทคโนโลยีใหม่ที่ทาให้ขยะหายไปและให้ผลตอบแทนเป็นไฟฟ้า..."

คลิกที่นี่เพื่อดาวน์โหลดเอกสารฉบับเต็ม